Bugün yine bir ağırlık çökmüş üstüme
Boğazımda bir tasma
Çekiştiriyorlar sağa sola...
Nerdesin babaanne?..
***
Burada olsan, başımı okşasan
Böyle dağılır mıydık dört bir yana!
Bugün yine bir ağırlık çökmüş üstüme
Bacaklarımda bir uyuşukluk
Yürüyemiyorlar hiçbir yere
Nerdesin babaanne?..
***
Keşke yanı başımızda olsaydın
Sevgi görmemiş yüreğim
Seninle, yumuşaklığınla coşar dolardı
Bugün yine bir ağırlık çökmüş üstüme
Kollarımda tutukluk
Yazamıyorlar hiçbir kâğıda
Nerdesin babaanne?..
***
Burada yoksun...
Ellerim kucağında değil!
Nerdesin babaanne?..
Neredesin?..
---------
ÖZLEDİM SENİ ABİ
Her gün bir saç teli daha ağardı
Çok ağırdı ve ağladı..
Birden bire göz bebeklerim küçüldü
Çok küçüldü ve küstü..
***
Sonra uyanır oldu aniden bilinçaltım
Geceler kısaldı, gündüzler uzadı
Hep uyuklamalı oldu aklım, bedenim...
***
Her vakit ezanlar işitilirdi dört bir yandan
Ama erişilemezdi makam-ı mahmuda
Özledim seni abi özledim
***
Sen de meleklerleydin, ordaydın
Arş-ı âla’nın güvenilir semasında...
Bir gözyaşı daha aktı bu yağmurla
Belki beni görüyorsundur hâlâ
Ama ben sana dokunamıyorum sarılamıyorum.
Abicim.. sana abicim bile diyemiyorum..
Seni çok özledim abicim çok özledim!
Mediha Ä°brahimoÄŸlu
----------
ACIYOR ANNE
Sol yanım acıyor anne
Ağlayamıyorum...
Canım acıyor anne
Söyleyemiyorum...
Sen bilmiyorsun ama acılarla boğuşuyorum anne...
Ve sen susunca içimin içi de sessizleşti anne
Sen susma anne!
***
Sol yanım acıyor anne
Gecelerim gündüz, gündüzlerim gece oldu.
Gözlerim kapanmayı unuttu artık anne...
Her zaman sendin sevgi pınarım
Merhamettin, kıymettin...
Her yanımda senli bir hatıra
Ve hep yanımda senli bir dokunuş var anne
***
Sol yanım acıyor anne
Sen her daim sol yanımdasın anne
Ama hayat erken yaşta yorarmış insanı
Öğrendim artık anne
Üzülme sen,
İçimi hep içimde saklayacağım
Kimseler bilmeyecek anne...!
Mediha Ä°brahimoÄŸlu
--------------
GAFLET VE KEFARETÄ°
Seni sevme gafleti
Ve bunun kefareti gerekti...
Yıllar sonra da olsa katbekat ödenmeyen bir borç gibi
Biriktin ÅŸiirlerimde...
Yitik zamanın haylaz çocuğuydu,
Sana olan sevgim
Küllenmiş odunu harlamama rağmen hep soğuktu,
Sana olan hislerim...
Sonra hayal meyal bir masal kurduğumu anımsarım
Belki bir gün –yani henüz sağken- hatıralarımı yaşarım umuduyla...
Mediha Ä°brahimoÄŸlu
|
