Bugün yine bir ağırlık çökmüş üstüme Boğazımda bir tasma Çekiştiriyorlar sağa sola... Nerdesin babaanne?..
*** Burada olsan, başımı okşasan Böyle dağılır mıydık dört bir yana! Bugün yine bir ağırlık çökmüş üstüme Bacaklarımda bir uyuşukluk Yürüyemiyorlar hiçbir yere Nerdesin babaanne?..
*** Keşke yanı başımızda olsaydın Sevgi görmemiş yüreğim Seninle, yumuşaklığınla coşar dolardı Bugün yine bir ağırlık çökmüş üstüme Kollarımda tutukluk Yazamıyorlar hiçbir kâğıda Nerdesin babaanne?..
*** Burada yoksun... Ellerim kucağında değil! Nerdesin babaanne?.. Neredesin?..
--------- ÖZLEDİM SENİ ABİ
Her gün bir saç teli daha ağardı Çok ağırdı ve ağladı.. Birden bire göz bebeklerim küçüldü Çok küçüldü ve küstü.. *** Sonra uyanır oldu aniden bilinçaltım Geceler kısaldı, gündüzler uzadı Hep uyuklamalı oldu aklım, bedenim... *** Her vakit ezanlar işitilirdi dört bir yandan Ama erişilemezdi makam-ı mahmuda Özledim seni abi özledim *** Sen de meleklerleydin, ordaydın Arş-ı âla’nın güvenilir semasında... Bir gözyaşı daha aktı bu yağmurla Belki beni görüyorsundur hâlâ Ama ben sana dokunamıyorum sarılamıyorum. Abicim.. sana abicim bile diyemiyorum.. Seni çok özledim abicim çok özledim!
Mediha İbrahimoğlu
---------- ACIYOR ANNE Sol yanım acıyor anne Ağlayamıyorum... Canım acıyor anne Söyleyemiyorum... Sen bilmiyorsun ama acılarla boğuşuyorum anne... Ve sen susunca içimin içi de sessizleşti anne Sen susma anne! *** Sol yanım acıyor anne Gecelerim gündüz, gündüzlerim gece oldu. Gözlerim kapanmayı unuttu artık anne... Her zaman sendin sevgi pınarım Merhamettin, kıymettin... Her yanımda senli bir hatıra Ve hep yanımda senli bir dokunuş var anne *** Sol yanım acıyor anne Sen her daim sol yanımdasın anne Ama hayat erken yaşta yorarmış insanı Öğrendim artık anne Üzülme sen, İçimi hep içimde saklayacağım Kimseler bilmeyecek anne...! Mediha İbrahimoğlu
-------------- GAFLET VE KEFARETİ Seni sevme gafleti Ve bunun kefareti gerekti... Yıllar sonra da olsa katbekat ödenmeyen bir borç gibi Biriktin şiirlerimde... Yitik zamanın haylaz çocuğuydu, Sana olan sevgim Küllenmiş odunu harlamama rağmen hep soğuktu, Sana olan hislerim... Sonra hayal meyal bir masal kurduğumu anımsarım Belki bir gün –yani henüz sağken- hatıralarımı yaşarım umuduyla... Mediha İbrahimoğlu
|