Fatih Yıldız’a
Kayseri; sana değmiş sanatın nazik eli
Dizim dizim taşların kubben kemerin beli
Ömür coşuyor senden; yıl ay hafta gün seli
Ferhat’ın Şirinisin ne güzelsin Kayseri
Sen Kerkük abidesi sen ezelsin Kayseri
Bir gece vakti alev göğe değdi bağrından
Uyandı Kerkük yanık sesinden ve ağrından
Yükselen feryat sesi idi çıkan sağrından
Meğer kahpeler sana tuzak kurmuş Kayseri
Geceyi beklemiş hep ve kudurmuş Kayseri
Gayeleri tarihe siyah perde çekmekti
Kale, Kışla ve sana kinlerini dökmekti
Kerkük’ün tüm özünü Türkmenlerden sökmekti
Söyle hiç tırnak etten ayrılır mı Kayseri
Türk olmayan Kerkük’lü sayılır mı Kayseri
Seninle kavrulduk biz de, yandık cayır cayır
Bekleme, gelmez sana ondan bundan bir hayır
Dost yok Türk’ten gayrı yaz bunu bir yana ayır
Bilmeli vicdanı hür olan herkes Kayseri
Fatihler geldi dayan sen gürle es Kayseri
|