|
2019-01-17 |
 |
 |
4058 (1567) |
|
|
|
|
TÜRKMEN ŞEHİTLERİNİN AZİZ HATIRASINA
|
OSMAN OĞUZ
|
MAHŞERİN DÖRT ATLISI
Mahşerin Dört Atlısı-1 Necdet Koçak
Koçak’lama
Şafak vakti gardiyanlar dizildi Koçak için kara yazı yazıldı Dost yürekler ezim ezim ezildi Tan ağarmış az kalmıştı sabaha Artık yollar açılmıştı Allah’a
Loş zindandan gıcırtılar duyuldu Ortalığa küf kokusu yayıldı İdamlıklar teker teker sayıldı Darağacı dünden beri kurulmuş Yağlı ipler sıkı sıkı gerilmiş
Önce Necdet kucak açtı ölüme “Ruhum diri siz bakmayın ölüme” Böyle dedi aldırmadı zulüme Kerkük için bayrak gibi sallandı Bayrak rengi biraz daha allandı
Vatan aşkı silmiş gönül pasını Er kişiler bilir erin hasını Ana bacı gelin tutsun yasını Kerkük’ümün oydu asil evlâdı Zaman geçer unutulmaz hiç adı
Başı dikti korkusuzdu yiğitti Bu yiğitlik atalardan öğüttü Cümle âlem onun şanın işitti Koçak’tır bu ser verir de sır vermez Bu işe hiç akıl ermez sır ermez
Gece gündüz düşünürdü Kerkük’ü Her mahfilde öne sürdü Kerkük’ü Gözdesiydi tek görürdü Kerkük’ü İnsan gibi yaşamaktı ülküsü Özgürlüktü dilindeki türküsü
Koçak der ki adım kalsın yadigâr Üzülmeyin bana yoksa bir mezar Bize destan yazılmasa ne çıkar Kerkük üste gezinen bir bayrağım Elbet bir gün azâd olur toprağım
Mahşerin Dört Atlısı-2 Abdullah Abdurrahman
Göğsünü hep siper etti Türkmen’e hizmet yolunda Mum gibi eridi bitti Türkmen’e hizmet yolunda
Sabırlı şefkatli huyu Gezdi durdu oba köyü Hiç durmadı ömür boyu Türkmen’e hizmet yolunda
Yükseltti Türkmen sesini Hiç kırmadı hevesini Tüketti tüm nefesini Türkmen’e hizmet yolunda
Türkmen’e bir yuva buldu Kardeşlik Ocağı doldu Canı malı feda oldu Türkmen’e hizmet yolunda
Çalıştı durdu yoruldu Ona mahkeme kuruldu İdam suçu onu buldu Türkmen’e hizmet yolunda
Mahşerin Dört Atlısı-3 Rıza Demirci
Altaylardan gelen budun Ötüken’de yerin yurdun Dayandı vermedi ödün Dönmedi fikirlerinden
Demirci ata mesleği Ergenekon’da küreği Eritti büktü çeliği Söktü dağları yerinden
Kürşat’tı onun rehberi Kur’an okurdu dilleri O bir Türkmen o bir çeri Bilge Kağan erlerinden
Elinden düşmedi bayrak Hakka yürüdü yüzü ak Kucak açtı ana toprak Arınarak kirlerinden
O bir Türkmen beyi idi Ölüme göğsünü gerdi Şafak vakti göğe erdi Hızır tuttu ellerinden
Mahşerin Dört Atlısı-4 Adil Şerif
Türkmen’e yapılan zulmü Kabul etmedi vicdanı Göze alarak ölümü Boş bırakmadı meydanı
Suçluları o yokladı Katilleri hep hakladı Türkmen yüzünü akladı Boş geçirmedi zamanı
Yapılan zulmü reddetti Bir süre yurdu terk etti Sonunda dönüp çark etti Hasretten kavruldu canı
Zalimler tuzak kurunca Her yerde onu sorunca Dört etrafını sarınca Kuruldu zulüm divanı
Elin ayağın kestiler Üstüne ateş bastılar Bir şafak vakti astılar Ahı sardı asumanı
|
|