( 20 Haziran TAZEHURMATU Faciasına )
Gün battı
Karanlık çöktü
Gökteki yıldız yalnız
Yarasa oldum
Yuvadan çıktım
Yeryüzü yalnız
Kale’m kırık dökük
Kara çamur seçik
Yağan kan yalnız
Minare başı laklak
Gözsüz bakar merak
Düşen canlar yalnız
Havaya attım içimi
Kandı kırıldı biçimi
Nebi Danyal yalnız
Başım vurdum masaya
Ben bakmadım kasaya
El avucum parasız
Bendeki derin yara
Bağırırım bir ara
Kanımı kazma çuvaldız
Kör gözüm açılmadı
Dünya bana gülmedi
Kız kardeşi baldız
Yakından vurma davulu
Uzaktan gelir bavulu
Vuran ses sessiz
Ben dolaştın sokakları
Kapkaranlık köşeleri
Karanlıkta yalnız
Kale yıkıldı başıma
El uzattım eşime
Ellerim kaldı yalnız
Ölü doğdu çağımız
Hiç bitmez ahımız
Bağıran çağıran yalnız
|
