Telafer’in günü Hazin, hazin doğar Şafak sökerken Gün batar Karanlık basar Gündüzü gece Gecesi sarar Açılışını koymadan Ansızın çakar Susuzluktan şaşar
Baba bu gün Vurdular Kale’sini* vurdular Bülbül öterken Balsını boğdular
Baba bu gün Yıktılar Yuvasını yıktılar Can boğazdayken Boğazını kestiler
Telafer’in günü Uyanmadan Balası ağlar Meme yerine Kanını emer Namaz kılarken Cami’si patlar Telafer’di günümüz Bükülmüştü bilmez Kararmıştı gözümüz Açılmıştı dilimiz : Kana kan Cana can Güle gül Derdi bul Bende yara Sen de ara Kandan kan Cemden can Bel imkân
Geldik yarım Kaldık yarım Bardak yarım Gün battı Karanlık bastı Yarım, yarım ……………………………………………………. *Telafer’in bir mahallesi
|