Telafer’in günü
Hazin, hazin doÄŸar
Şafak sökerken
Gün batar
Karanlık basar
Gündüzü gece
Gecesi sarar
Açılışını koymadan
Ansızın çakar
Susuzluktan ÅŸaÅŸar
Baba bu gün
Vurdular
Kale’sini* vurdular
Bülbül öterken
Balsını boğdular
Baba bu gün
Yıktılar
Yuvasını yıktılar
Can boÄŸazdayken
Boğazını kestiler
Telafer’in günü
Uyanmadan
Balası ağlar
Meme yerine
Kanını emer
Namaz kılarken
Cami’si patlar
Telafer’di günümüz
Bükülmüştü bilmez
Kararmıştı gözümüz
Açılmıştı dilimiz :
Kana kan
Cana can
Güle gül
Derdi bul
Bende yara
Sen de ara
Kandan kan
Cemden can
Bel imkân
Geldik yarım
Kaldık yarım
Bardak yarım
Gün battı
Karanlık bastı
Yarım, yarım
…………………………………………………….
*Telafer’in bir mahallesi
|
